Na reeds de nodige gezellige tripjes gehad te hebben, kan een buitenlandse voetbalreis ook in het jubileumjaar natuurlijk niet ontbreken.
Dit jaar geen Manchester, Bilbao of Lissabon, maar op naar de hoofdstad van Italië. Op naar Rome dus!! Ook nu kostte het geen enkele moeite om de plekken te vullen en dus verzamelden omstreeks 4.00 uur op zaterdagochtend 13 april zo’n 30 ‘ondernemende voetballiefhebbers’ of ‘voetbalminnende ondernemers’ zich bij Restaurant Cusco waar ze door Jan Wouda hartelijk ontvangen werden met een kop koffie. Hij had voor eenieder ook een ontbijtpakketje klaargemaakt. Top Jan! Ondanks het vroege tijdstip was iedereen bijzonder goed gemutst en het was mooi te zien dat de nieuwe zwarte jassen van de BusinessClub goed vertegenwoordigd waren.
De busreis richting Schiphol was een mooie gelegenheid voor aftredend voorzitter Leon Deijnen om voor de allerlaatste keer iedereen welkom te heten en het programma toe te lichten. Het belooft weer een sportief, cultureel en bovenal gezellig weekend te worden. Eénmaal ingecheckt en op weg naar de gate bleek dat we op weg waren naar de verkeerde gate (wel richting Rome, maar de verkeerde vlucht) en dus last-minute en in rap tempo naar de juiste gate. Nieuwbakken BC-lid William Toonen, even afgeleid door een toiletbezoekje en taxfree aankoop, was echter nog immer op weg naar de verkeerde gate. Tegen de tijd dat we dat helder hadden, bleek de gate echter voor zijn ogen te sluiten en werd hij gedwongen om een vluchtje later te boeken. Met de enthousiaste verhalen over de andere trips in het achterhoofd, had hij dat er graag voor over.
Na aankomst in Rome snel met de bus richting hotel Porta Maggiore, om de bagage te stallen en op naar Ristorante 320 Gradi om daar te gaan genieten van La Dolce Vita…een overheerlijke, echt Italiaanse lunch. Onder het genot van een frisse witte wijn deden we ons tegoed aan diverse anti-pasti, een ‘primi piatti’ (pasta) gevolgd door een ‘secondi platti’ (pizza of mixed grill) en zoals het hoort werd het geheel afgesloten met een ‘dolce’ (toetje) gevolgd door een espresso. Dan hoef je voor de rest van de dag niet veel meer te eten. Werkelijk om je vingers bij af te likken. Mooi was de saamhorigheid toen laatkomer William Toonen ten tonele verscheen. Met luid applaus werd hij ontvangen en als waardering voor zijn gedane moeite werd de collectemand rondgestuurd en daarmee werden de door hem gemaakte extra kosten gecompenseerd. Een mooi en welkom gebaar!
Na ingecheckt te hebben was het dan toch tijd voor de voetbalmatch in het Stadio Olimpico waar een van de Romeinse Serie A-clubs AS Roma het op ging nemen tegen Udinese. UDInese…alsof de wedstrijd erop uitgekozen was. Een echt Olympisch stadion met atletiekbaan en een capaciteit van zo’n 73.000 plaatsen. De wedstrijd was echt op z’n Italiaans met een magere, zakelijke 1-0 overwinning voor AS Roma.
Maar daardoor laat een beetje BusinessClub zich natuurlijk niet uit het veld slaan, want na de wedstrijd nam iedereen vol goede zin weer plaats in de bus…op weg naar een gezellige Piazza, waar we een hartstikke leuk kroegje vonden en met het merendeel van het gezelschap een supergezellige avond hadden. Niet in de laatste plaats omdat we zelf de muziek konden bepalen en dus ook luidkeels mee konden brallen.
De zondag start aan het ontbijtbuffet, waar ieder op zijn (of haar) tempo binnen komt druppelen. Tot een uur of 13 was er een vrij programma, wat door de meesten werd benut met wat cultuursnuiven in het oeroude Rome. Het ene groepje waaide uit richting het Colosseum, waar een ander deel met de kaart in de hand een informatieve en gevarieerde wandelroute ging volgen. En een derde groep koos er vooral voor om heerlijk te relaxen onder het genot van een biertje of wijntje. Voor ieder wat wils dus.
Na de nodige wandelkilometers in de benen, vertrokken we even na tweeën (gelukkig net ná een fikse regenbui) in twee groepen op de fiets door deze Romeinse stad der oudheden. Begeleid door twee kundige dames (waarvan de ene uit…jawel…Veghel afkomstig was), kwamen de meeste highlights van Rome aan bod. Onder meer het imposante Colosseum (gebouwd in 8 jaar en sinds 2007 behorend tot één van de 7 nieuwe wereldwonderen), La Fontana di Trevi (waarover de mythe zegt dat je met je rechterhand een muntje over je linkerschouder de fontein in moet werpen. Bij één muntje…kom je terug naar Rome, bij twee muntjes…ontmoet je je grote liefde in Rome en bij drie muntjes…zit er óf een huwelijk óf scheiding in het vat) en het immense Pantheon (met een koepel van 43,3 meter doorsnede lang de grootste koepel ter wereld). Na deze ontdekkingsreis was het natuurlijk weer tijd voor een verfrissende versnapering in een klein straatje, en nog één…en nog één…en nog één. Van de middag rolden we zo de avond en nacht in. Dag 2 van deze trip liep ten einde.
En voordat we er goed en wel erg in hadden, was de laatste dag alweer aangebroken. En dan met de nodige vrije tijd, want er was tot 16 uur geen officieel programma. En een dag met een stralende zon. La Dolce Vita in optima forma dus. Hét doel, dé bezienswaardigheid welke voor de meesten dit weekend nog ontbrak, was een bezoek aan de paus, of ten minste aan zijn Vaticaanstad. Vanuit de bekende St Pieterbasiliek zou de hoogste geestelijke van de katholieke kerk een weekje later zijn ‘ Urbi et Orbi’ uitspreken over het immense St Pieterplein en gericht aan de rest van de wereld. Het in 1929 opgerichte staatje is met zijn 1000 inwoners officieel de kleinste staat ter wereld. Inmiddels toch wat vermoeid in de benen (dit weekend zaten er voor de meesten toch zo’n 40 wandelkilometers in), werd voor de terugreis naar het hotel gekozen voor een taxi, zodat we geheel volgens afspraak om 16.00 uur weer richting het vliegveld konden, waar uiteindelijk onze vlucht om 19.35 zou vertrekken.
Bij aankomst op Schiphol stond onze touringcar met chauffeur al klaar om ons, ook dat laatste ritje richting Uden, weer veilig thuis te brengen. Tijdens deze rit werd door kersverse voorzitter Michiel Werner een gepersonaliseerd shirt van AS Roma aangeboden aan Leon, als blijk van dank en herinnering aan deze en alle andere voetbalreizen. Dat waardeerde hij enorm en hij kon het dan ook niet laten om als allerlaatste de microfoon nog even ter hand te nemen en de sponsorcommissie met in bijzonder Frank Geurts (als trouwe medeorganisator van alle events) nog even te bedanken voor de afgelopen 7 jaar.
Maar vooral een woord van dank aan alle BC-leden en overige gasten. Want een goede organisatie en dito programma is een prima vertrekpunt, maar uiteindelijk bepaalt het gezelschap of het een succes of een mislukking wordt. Nou het eerste was zonder twijfel het geval. Een top weekend, goed georganiseerd, waarin mooie nieuwe contacten ontstonden. En wie weet leiden deze nieuwe verbindingen niet alleen tot leuke gesprekken maar kunnen we zakelijk ook nog eens iets voor elkaar betekenen. Als dit weekend ook daarin nog eens bijgedragen heeft, dan zijn alle doelen wat de sponsorcommissie betreft ruimschoots bereikt. Zo rond middernacht werd Uden weer aangedaan, waar ieder verdween in het donker van de nacht. Moe, voldaan en met wéér een geweldige ervaring rijker.
Forza Italia…Forza Roma…Forza UDI’19!!
Zie foto's:
