Geen toeval
Drie tegenstanders. Drie verschillende speelstijlen. Drie grote uitdagingen. Dat staat ons de komende dagen te wachten tijdens de eliteronde. Tegen Noord-Ierland, Italië en Noorwegen zullen we als team tot een hoog niveau moeten komen. Want alleen de eerste plaats geeft recht op een EK-ticket.
In de afgelopen zes jaar hebben we ons vijf keer weten te plaatsen voor het EK. Daarbij hebben we drie keer de finale gehaald en twee Europese titels veroverd. Dan kun je niet meer spreken van toeval. Dan is er geen sprake van een gelukje, of van een goede lichting. Wat de resultaten hebben uitgewezen is dat met onze werkwijze de kans op EK-kwalificatie groot is. We zetten heel bewust in op het proces in plaats van op korte termijn-succes. Dat traject wordt al ingezet bij Nederland onder 15, of eigenlijk al in de districten en bij de clubs.
We zijn dan ook goed voorbereid. Maar wat de resultaten zullen worden? Dat moet je altijd zien in relatie tot de tegenstander. Hoe goed zijn de Noord-Ieren, Italianen en Noren op de dag van de wedstrijd? En hoe goed zijn wij als team? Dat zal straks blijken op de velden van UDI'19 en VV Echt. We hopen dat het publiek ons een stimulans geeft om tot goede prestaties te komen. Vooral in moeilijke situaties kan de steun van de toeschouwers van groot belang zijn.
Onze tegenstanders hebben verschillende speelstijlen. We beginnen tegen Noord-Ierland, dat veel snelheid heeft op de flanken. Een andere kwaliteit is dat ze gevaarlijk zijn bij spelhervattingen. Daarnaast knokken de Noord-Ieren zich altijd helemaal leeg, tot en met de laatste minuut. Geef je hun de kans om te geloven in een goed resultaat? Dan kun je het heel moeilijk krijgen. Het is dus van belang om snel een beslissing te forceren. In de tweede wedstrijd treffen we Italië. We weten allemaal dat Italiaanse teams goed zijn in verdedigen, afwachten en op de counter spelen; dat zit in hun aard. Maar Arrigo Sacchi, technisch directeur bij de Italiaanse voetbalbond, heeft bij de nationale teams een andere, verfrissende spelopvatting geïntroduceerd. De Italiaanse teams kunnen nu ook een tegenstander snel vastzetten bij de opbouw. Dat is een nieuwe dimensie. De laatste tegenstander is Noorwegen. Een verrassend goede ploeg, die dit seizoen nog niet verloren heeft. Ze verdedigen heel gedisciplineerd en voorin staat een goede spits die ze altijd weten te vinden. Een lastig te bespelen team, dat maar weinig kansen weggeeft. Ook dat wordt een grote uitdaging.
De ervaring van dit toernooi is voor onze spelers van grote waarde. Ik ben ervan overtuigd dat het spelen van kwalificatietoernooien en EK's bijdraagt aan hun ontwikkeling tot profvoetballer. Toen ik in 2006 begon als coach van Onder 17, hadden we een lichting met spelers als Daley Blind, Georginio Wijnaldum, Leroy Fer en Luciano Narsingh. De afgelopen jaren kwamen spelers voorbij als Jordy Clasie, Jeffrey Gouweleeuw, Stefan de Vrij, Bruno Martins Indi, Luc Castaignos en Adam Maher. Spelers die een vaste waarde zijn in de Eredivisie. Sommigen hebben ook het Nederlands elftal gehaald. Voor de interlands tegen Estland en Roemenië is onlangs zelfs Tonny Trindade de Vilhena opgenomen in de voorlopige selectie van Oranje. Vorig jaar speelde Tonny nog in Nederland onder 17. Zo snel kan het dus gaan. Maar het gaat er niet om hoe snel een speler een bepaald niveau haalt. Iedere speler moet zijn eigen weg bewandelen, om tot zijn eigen top te komen. Dit toernooi is daarbij een leerzaam tussenstation.
Albert Stuivenberg,
KNVB-coach Onder 17
