ME'rs tegen Fiducia

Zaterdag jl. mochten we een thuiswedstrijd spelen tegen Fudicia ME1. We zaten met ons team nog een beetje in de winningmoot en dat kon je tijdens de wedstrijd wel zien.

Zaterdag jl. mochten we een thuiswedstrijd spelen tegen Fudicia ME1. We zaten met ons team nog een beetje in de winningmoot en dat kon je tijdens de wedstrijd wel zien. We waren vergeten dat voetbal nooit zomaar vanzelf gaat: je moet er wel wat voor doen!!

Om te beginnen moet je er voor zorgen dat je de bal in bezit krijgt en daarna is het wel gemakkelijk als je dan naar iemand van je eigen team speelt. Nou dat lukte allemaal niet of we waren te laat zodat er een tegenstander tussen zat. Toch maakten we de 1-0 en de 2-0 maar voor de rust wist de tegenstander ook 2 keer te scoren dus 2-2.
En we weten: 'we moeten blijven winnen om mee te doen voor een kampioenschap.'
Hadden we vorige week dan toch teveel gegeven en moeten we daar deze week tol voor betalen?

In de rust van de wedstrijd werd er gezegd dat als we graag willen winnen we dan toch echt "uit een ander vaatje moesten gaan tappen". Maar denk niet dat het gebeurde! Nee hoor! Het duurde tot ver in de tweede helft dat het voetballend wat beter ging. En toen werd  het bloedstollend spannend want de tijd was bijna op (nog 6 minuten voordat het eindsignaal zou klinken) maar het voetbal werd steeds beter en we kregen dan ook steeds meer kansen om te scoren. Maar zoals het dan zo vaak gaat 'die bal ging er niet in!'

Nog 5 minuten te gaan als Nanga (onze held in de goal) een achterbal wegtrapt en daaruit werd eindelijk gescoord (mooie assist Nanga). En … toen was het hek van de dam of de weg naar de goal gevonden of hoe je het ook maar wil noemen. We scoorden nog 2 keer en uiteindelijk wonnen we de wedstrijd dus met 5-2.

Meiden hierbij een vriendelijk verzoek aan de ouders langs de lijn:
" WILLEN JULLIE HET IN HET VERVOLG NIET MEER ZO SPANNEND MAKEN !"

Nog 2 competitiewedstrijden te gaan, dus hou nog even volhouden meiden.

Groetjes Ria